Vegondier – gratis afhalen!

Ik weet niet waar de puntjes zitten. En ik heb geen zin om het op te zoeken ook. Ik was aan het knutselen met woorden omdat ik de titel: Bourgondiër in de knel’ bij nader inzien enerzijds te lastig vind, en niet aansprekend genoeg anderzijds. Dus dacht ik aan Vegondier (met puntjes) of aan Bourtarier, ook met puntjes ja. Maar zeg nou zelf, het is – met of zonder trema – te gezocht, te gemakkelijk en het dekt de lading van mijn blog ook al niet.

Iets anders dat ik pas deze week aan den lijve ondervond, was dat bepaalde titels boven je blog heul (!) veel lezers trekken. En andere heulemaal (!) niet. Nu zijn dit allerlei bijkomstige zaken, die wel heel veel afleiden van de intentie van mijn blog. Maar toch belangrijk, want zeer helpend bij het bereiken van meer mensen, die wellicht blij worden van mijn blogjes, als ze deze maar eenmaal hebben aangeklikt!

Vanaf nu zal ik dus enigszins cryptische titels boven mijn dagelijkse wederwaardigheden plaatsen. Ik wil het ook best even in de tekst toelichten. Vandaag hebben we het over een Vegondier. Dit is natuurlijk de vegetarische Bourgondiër, maar het klinkt zonder puntjes wel als iets wolligs met grote glanzende ogen, toch? En daarom dacht ik dierenliefhebbers te kunnen interesseren met de woorden: gratis afhalen. Natuurlijk is dit niet helemaal uit de lucht gegrepen, want mijn tips en recepten kosten je helemaal niets. Je hoeft maar te klikken op mijn site om het allemaal gratis tot je te nemen.

Mijn recept voor een heerlijke gevulde witlofsalade bijvoorbeeld, dat vind je Hier!

gevulde witlofsalade met appel en ei, en mandarijn en nootjes, en een pietsje Schrobbeler of andere likeur

Allemaal leugens!

Vanmorgen vroeg stuurde mijn dochter mij de foto van de heerlijke Gordita’s die we gisteren aten, en meteen daar achteraan een linkje naar een artikel over Henk Krol, de leider van de 50plus partij. Nou waren de foto’s niet echt aantrekkelijk, maar het artikel over meneer Krol vond ik heel herkenbaar!

7 redenen om geen vlees te eten - elkedaggroener

Enkele jaren geleden, toen mijn uithuizige zoon besloot vegetariër te worden, verdacht ik hem er weleens van maar wat te kletsen, als ik hem vroeg of hij zijn vlees dan niet miste! Omdat ik wist dat hij het altijd net zo lekker had gevonden als wij allemaal. Ik dacht: dat hij uit overtuiging geen vlees wil eten, dat is prima, maar hij moet nu niet gaan zeggen dat hij het ineens niet meer lust, want daar trap ik niet in!

Nu ik zelf een kleine twee weken bezig ben, moet ik echter toegeven, dat het denken aan dikke lappen vlees, of rode bloederige biefstukken, stoofpotten met grote stukken rund, hele kippen, gevuld met ui en belegd met spek tegen het uitdrogen… Al die dingen waarbij vroeger (twee weken geleden) het water nog in mijn mond liep als ik er aan dacht, die komen me nu niet meer zo smakelijk voor. Eerlijk waar, ik hoef ze niet.

Ik zal niet zeggen dat ik het niet meer lust, maar ik zal er niet voor omlopen. Heel eerlijk gezegd zie ik er tegenop om het voorraadje dat nog in de vriezer ligt aan te spreken.

Ik weet hoe onwaarschijnlijk dit klinkt. Toch is het waar. En daarom vond ik het artikel over Henk Krol zo verrassend en goed om te lezen. Want ook hij zegt precies hetzelfde. Gelukkig kan ik hier bevestigen dat hij daarover waarschijnlijk niet liegt.

Een goede reden om het ook eens te proberen vind je hier:

Dit is hét moment voor verandering

B. in de K. – Joepie; Restjes!

Eerst maar even de update met foto, van het kleurenexperiment, gisteren. Pittige Bonenpuree, Tomatenrijst, Tzasaus en Vegetarische Balletjes.

Tomatenrijst, Bonenpuree, Tzasaus, vegetarische balletjes

Het was eerlijk waar verrukkelijk! En hoe fijn dat er wat Bonenpasta en een schaaltje Tzasaus overbleef, want dit geeft ons een vrijbrief om ons vanavond weer eens te buiten te gaan aan de Gordita’s!

Gordita’s zijn kleine dikke luchtige Tortilla’s die je kan vullen met allerlei smeersels, heerlijke rauwkost en pittige vleesmengsels (of goed gekruide vleesvervangers natuurlijk). Het eten van Gordita’s is net zo gezellig als gourmetten. Met vele schaaltjes vol koude en warme ingrediënten op de tafel, rond een stapel geurige warme Gordita’s. Ieder vult zijn koek met wat hij of zij het lekkerst vindt. Lekker lang en uitgebreid tafelen dus!

Voor een voorbeeldlijstje van ingrediënten klik in het menu op recepten.

B. in de K. – kleuren experiment

Ik was zojuist aan het verzinnen wat ik vanavond serveer. Al gauw – al scrollend – wist ik één ding zeker. Tomatenrijst! Ik wist het absoluut zeker, ik heb het nooit eerder gemaakt, maar ik moet het hebben vandaag: tomatenrijst. Heerlijk!

Een eindje verderop op het web zag ik het tweede onderdeel van het menu. Onvoorstelbaar dat ik dit nog niet eerder heb geprobeerd, het moet wel verrukkelijk smaken, en misschien wel nog lekkerder bij tomatenrijst! Pittige bonenpuree. Daar hebben we het over. Zacht glanzend, smeuiig en goudgeel. Heerlijk.

In de koelkast heb ik nog balletjes. Gewoon lekkere kant en klare vegetarische balletjes, die gooien we in de Airfryer voor een krokante bite.

Nou, en dan denk ik dat een Grieksig sausje van dikke yoghurt, feta en komkommerrasp er niet bij mag ontbreken.

Proef je het al? Wie durft het ongezien te maken?

Ik wel.

voor het recept klik je in het menu Recepten

B. in de K. – Stramien

Nee, stramien is geen vleesvervanger. Het is het keurslijf waarin wij allemaal onszelf hijsen, elke dag.

Ik probeer met mijn Vegetarische Bourgondiër-blog zoveel mogelijk mensen te bereiken. Het zou toch geweldig zijn als ik met mijn zoektocht naar een beter leven meer mensen meekrijg, die dat ook graag willen, maar niet zo goed weten hoe te beginnen. Dat is de opzet van mijn blog op dit moment.

Op dit moment ben ik een werkloze vakantieboerderij-houdster en een boekenschrijfster zonder veel mogelijkheden om mijn boek aan de man/vrouw te brengen. Mijn boekpresentatie kon immers niet doorgaan door de crisis.

Het zijn allemaal maar ‘dingetjes’. Zoals iedereen zijn/haar dingetjes heeft in deze tijd. Sommige dingetjes zijn met veel creativiteit op te lossen, of met veel moeite te negeren. Andere van die dingen hebben veel meer impact en vragen om heel veel aanpassingsvermogen. Doorzettingsvermogen.

Om een kleine bijdrage te leveren aan de enorme veranderingen die in mijn beleving nodig zijn, nu en ná de Corona crisis, verspreid ik mijn blog met gemakkelijke en lekkere vegetarische recepten en mijn met zoveel mogelijk humor opgetekende dagelijkse ervaringen daarmee, zo wijd mogelijk op het internet. In de diverse groepen waar ik lid van ben.

Zo kon het gebeuren dat ik gisteren per ongeluk een receptenlink in een schrijfgroep plaatste en een verhaaltje daarover in de vegetarische receptengroep.

Regels zijn regels. Maar in mijn hoofd heerst chaos. En angst.

Ik ben bang voor de anderhalve meter samenleving, waar we naar toe gaan. Ik weet al dat wij ons bedrijf niet op die manier zullen kunnen doorzetten. Ik zelf behoor nog steeds tot een van de risicogroepen, en wanneer alles weer op gang komt betekent dat voor mij dat ik de belangrijkste dingen in mijn leven kwijtraak. Zoals het wandelen met mijn kleindochter, dat nu nog risicoloos kan, maar als de scholen en peuterzalen weer beginnen niet meer.

‘Ik heb een beetje schijt aan alles,’ zei een vrije geest gisteren nog. ‘Jij moet een beetje meer schijt aan alles hebben,’ zei mijn man vandaag.

Kan er alsjeblieft iemand een vaccin uit zijn mouw schudden? Dan kook ik vanmiddag een zuurkoolschotel met linzen in plaats van gehakt.

Klik in het menu op de knop recepten voor de bereidingswijze.

B. inde K. -Regenboog Risotto

Sjonge jonge wat hebben we weer lekker gegeten, we hebben echt met elkaar een heel pak risotto op. En de bult groente die erin verwerkt was. We noemen het regenboog risotto, vanwege het mooie veelkleurige bord, maar je kan het ook rommelige restjes risotto noemen, want je maakt het met allerlei voorhanden groenten, die – toevallig of niet – in je koelkast liggen.

Voor het idee van de ‘we hoeven toch niet echt vegetariërs te worden’ gezinsleden heb ik er nog een paddenstoelen/sjalotten pannetje bij gemaakt. En daar bovenop strooide ik nog wat nootjes. Maar daar moet je mee uitkijken! Want voor je het weet uit er een van je tafelgenoten vermoedens van ‘niet helemaal gare’ risotto, omdat ze op een nootje bijten. Niet echt erg, want je kan dan uitleggen hoeveel moeite je deed, met je nootjes enzovoort. En als ze dan beginnen over niet helemaal verse nootjes, tja, dan hoef je even later alleen nog wat smalend te kijken als ze de bodem uit de pan schrapen.

Heerlijk romig en zacht. en kraakvers!

Regenboog Risotto met Sjalotten Paddenstoelen en verse (jaja) nootjes! (foto Melanie)

Klik in het menu op de knop recepten voor de bereidingswijze.

Bourgondiër in de knel – Hobbels

Er moet mij iets van het hart. Het eten zonder vlees of vis, of met veel minder in elk geval, valt mij helemaal niet tegen. Integendeel, ik zou willen dat ik hier veel eerder mee was begonnen. Eigenlijk is het heel gek, dat ik er nu pas mee begonnen ben. Het is niet zo dat het niet eerder in mijn aandachtsveld voorkwam. Ik zag al vele filmpjes van afschuwelijk dierenleed en kook al jaren apart voor mijn uithuizige zoon, als hij op bezoek komt, vanwege zijn rotsvaste vegetarische bestaan. Waarom dan nu?

Het antwoord is heel simpel. Ik zag de noodzakelijkheid ervan niet eerder in. En net als iedereen van mijn generatie ben ik opgegroeid met elke dag aardappels, groente en vlees. Doodnormaal toch. Waarom zou dat nu ineens slecht zijn? Dergelijke in slaap sussende gedachten hebben mij tot nu toe weerhouden.

Natuurlijk was het vijftig jaar geleden ook niet ongewoon om doordeweeks een gehaktballetje, speklapje, kippenpootje en op zondag een stukje rundvlees te eten. De Nederlandse boeren konden dat ook gemakkelijk aan. Was het daar maar bij gebleven! Feit is dat de vleesindustrie, zoals die nu bestaat, allesbehalve doodnormaal is, maar volstrekt abnormaal en slecht is geworden.

Slecht voor de dieren, slecht voor het milieu. Slecht voor de boeren ook. Vroeger hadden alle koeien namen, dat herinner ik me nog. Alma, Bea 1 of 2, Cora… Zijn er nog boeren die zich dat herinneren? Zijn er nog boeren die zich boer voelen? Als Fabrieksdirecteuren zie ik ze nu. Grootschalige Worstmakers.

Enfin. Ik ben wakker geschrokken en het bevalt mij prima. Ik hoop ook op zijn minst één lezer van mijn blogjes te overtuigen het ook te proberen, om zo een klein beetje mee te helpen aan de noodzakelijke verandering van onze gewoontes.

Ja, en na dit relaas moet ik nu dus opbiechten dat ik gisteren heel lekker heb gegeten, van de verse asperges met boterkrieltjes en ei. (en de zalm die ik nog in de vriezer had) Ik durfde hem niet eens op de foto te zetten, zo fout voelde het. Onzin? Nou ja, misschien ben ik gewoon een beetje raar. Maar weggooien is ook zo wat, toch…

Asperges met boterkrieltjes, ei en een meegekookt citroentje op de plaats van de zalm.

Klik in het menu op de knop recepten voor de bereidingswijze.

Paddenstoelen Risotto

Ingrediënten; Risottorijst, paddenstoelen, verse spinazie, Parmezaan, cashewnootjes, witte wijn, groentebouillon.

eigen recept

Verwarm in een pan wat olie, voeg je benodigde hoeveelheid Risottorijst toe, en zet je groentebouillon klaar. (de hoeveelheid vocht staat op het pak. Trek de hoeveelheid witte wijn die je wilt gebruiken af van de hoeveelheid groentebouillon die vermeld staat.) Voeg nu eerst een beetje, daarna nog wat, en daarna tot aan de helft van het vocht toe. Laat zachtjes pruttelen. Bak ondertussen in een andere pan je paddestoelen bruin. Voeg dan de spinazie toe en laat slinken.

Giet ondertussen telkens wat van het vocht bij je risotto en roer goed door. Als al het vocht is opgenomen roer je wat Parmezaan door de rijst. Opdienen met de spinazie en paddenstoelen in het midden, met wat nootjes en extra Parmezaan er overheen.

Lekker en gemakkelijk!

Eet smakelijk! En zegt het voort. Laat gerust horen hoe het je vergaan is, als je dit recept probeerde.

Bourgondiër in de knel – Paassnacks

Het wordt een beetje beschamend. Het voornemen om hier elke dag mijn vegavonturen te bloggen komt danig in de knel, zo blijkt. Of misschien is het alleen tijdelijk dat er telkens zoveel tussenkomt.

In elk geval liggen de asperges nog netjes naast de foute zalm in de koelkast en heb ik gisteren weer niet vegetarisch gekookt. Maar wel vegetarisch gegeten, gelukkig! Want, zo hebben wij inmiddels ontdekt, dat kan ook heel goed tijdens een snack-avondje.

Gisteren kwamen we door allerlei omstandigheden pas laat aan de tafel terecht, en viel de keuze op iets gemakkelijks. Dat wil zoveel zeggen als: zet de Airfryer maar aan en kijk of er nog iets in de bovenste lade van de vriezer ligt.

Tien jaar geleden had nog niemand hiervan gehoord, vermoed ik, maar tegenwoordig is het een koud kunstje om je vriezer te vullen met lekkere snacks, die én geschikt zijn voor de Airfryer, én Vegetarisch zijn.

Wij hadden gisteren frietjes met kaassoufflés, bami hapjes, bitterballen en kipcorns. Volkomen Vega en ontzettend lekker.

Paasdiner 2020

Bourgondiër in de knel – asperges met ei

Eén ei is geen ei. Twee ei is een half ei, en drie ei is een paasei! Dat zongen wij kinderen vroeger. Geen idee wat de onderliggende betekenis van dit liedje is, maar met Pasen eten we eieren. En chocolade paaseieren.

De afgelopen drie dagen bestonden vooral uit quality time met het grootste (inwonende) deel van de familie. Aldus hadden we een keer een half-vegetarische BBQ, met Jamaicaanse kippenbouten, Vega balletjes aan de spies en half-vegetarische burgers. Het was allemaal superlekker en helaas al opgegeten voor we er foto’s van konden maken.

De tweede dag aten we pasta, met paddenstoelen, spinazie en mosterdsaus. Verrukkelijk! Nee, geen foto.

En gisteren aten we plaatpizza’s met heel veel groenten, nepkipkebab en feta kaas. Zo lekker! Wederom: geen foto’s gemaakt.

Maar ik heb hier nog de foto’s van wat ik zelf vier dagen geleden kookte: Heerlijke Surinaamse bami (dat is eigenlijk ook spaghetti) met Surinaamse Spitskool, met vegetarische kip stuckjes. Allemaal voor herhaling vatbaar.

Surinaamse Bami met Surinaamse kool, hete tomaatjes en kipstuckjes.
Surinaamse Spitskool met hete tomaatjes. Zo lekker…

Vanavond zal ik onze paasmaaltijd op de foto zetten. Op het menu staan asperges, kriel aardappeltjes in een boter- peterselie sausje en gekookt ei. Dit is op zich al een godenmaaltje. Maar ja, er lag nog een mooie moot zalm in de vriezer. en die moet wel op. We zullen er dus extra van moeten genieten.