Toen ik nog klein was, wees mijn opa weleens naar boven en zei dan: ‘Kijk, schapenwolkjes!’ Wat leuk, wat mooi! Pluizige witte wolken onder een hemelsblauwe lucht. Ik genoot en vroeg mij niets af. Niet waarom die wolken daar waren, of wat er achter die wolken was. Ze waren daar en ze waren mooi! Ik was een onbezorgd gelukkig kind. Vanmorgen realiseerde ik mij opnieuw dat de onbezorgdheid van onze kinderen en kleinkinderen ernstig gevaar loopt. Want in de lucht hangt CO2 en boerderijdieren werken daaraan mee. Ook schaapjes. Wat vertel jij over de lucht?
Schapenwolkjes (in 99 woorden)
