Ik tref één van de senioren bij het kippenhok en vertel haar dat ze verse scharreleitjes uit het vogelkooitje mag pakken, als wij die daar vroeg in de ochtend hebben klaargelegd. Uit mijn ooghoek zie ik even later hoe mijn man tussen de hoge siergrassen bij de vakantiehuisjes aan het onkruid wieden is.
‘Kijk, een Bosjesman,’ grap ik, om te voorkomen dat de broze dame van zijn verdekte aanwezigheid schrikt. Maar, zij had hem klaarblijkelijk al eerder in de smiezen.
‘Ja, en zulke mooie zwarte wenkbrauwen he…’ kirt ze met plotselinge blosjes. Als het maar bij eitjes blijft.
Wat leuk! dit verhaaltje is uitgelicht als UKV (ultra kort verhaal) van de week, door schrijven magazine !
