Corona, de aanloop naar mijn nieuwe boek: De Bourgondiër in de knel!
De coronacrisis is in volle gang. Iedereen moet ermee dealen, op zijn eigen manier. We zien en voelen aan den lijve de – soms vreselijke – gevolgen. Bedrijven vallen om, mensen raken hun baan kwijt, en – nog veel erger! – geliefden overlijden aan deze ziekte, terwijl we ze nog zo lang bij ons hadden willen houden.
De voordelen! De voordelen?
Ja! De voordelen van deze crisis en van de maatregelen die ons kabinet heeft getroffen om nog erger te voorkomen zijn ook voor iedereen zichtbaar. De lucht wordt schoner. Iedereen komt – noodgedwongen – tot rust en nader tot elkaar. Ondanks de anderhalve meter afstand maatregel. Ja! Maar ook zie je mensen tot inkeer komen. Een langzaam besef waar we als mensheid op af stevenden, mee bezig waren. We zien hoe er weer vissen in grachten zwemmen. We zien en horen de vogels en bloemen en kruiden in de bermen, als we noodgedwongen weer eens een wandeling maken. Zo kan ik nog veel langer doorgaan! Bij mij is ook een breder inzicht ontstaan in onze eigen levenswijze. Bourgondiërs als we zijn, houden we van heerlijk eten. Het eten is een feestelijk moment voor elke dag. Gezellig bij elkaar aan tafel, proeven en genieten en praten over de dag. En daar heeft altijd het ingrediënt vlees een grote rol in gespeeld. Op feestdagen kozen we uit lamsschouder, zalm uit de oven, runderstoofpotten of gebraden varkensnek. Genoeg voor heel het grote gezin met alle aanhang en nog een paar buren….
Maar.
Maar, dat kun je toch eigenlijk niet meer maken? Ik zie toch de filmpjes over helse diertransporten, armageddon slachthuizen, zalmen die aan zelfdoding doen, zo depressief als ze zijn in hun kweekvijvers. Hier in mijn dorp zijn grote varkensstallen. De boerenfamilie die daarbij hoort bestaat uit vriendelijke, hardwerkende mensen met het hart op de goede plaats. Van oudsher waren zij boeren. Werkten ze hard, op het land en in de stallen. De maatschappij heeft hun arbeidsinvulling veranderd. Wij, de consumenten, hebben hun gedwongen hun werkwijze aan te passen, om groter en sneller en goedkoper te zijn….
Ach, er zijn vast mensen die dit fenomeen veel beter bestudeerd hebben dan ik. Ik loop er ’s morgens langs, met mijn dochter en kleindochter en onze honden. En soms zien we dan de tonnen achter de heg staan, met dode biggen erin. Of we zien wat poten uitsteken onder de halve afdekton, die over één of meer zeugen heen ligt. We horen het gekrijs als er weer een nieuwe lichting in de wagen wordt gedirigeerd. Als we veel pech hebben zien we de destructorwagen in actie, die met een kraan de dode dieren oppakt en in de grote bakwagen laat vallen. Plof. Maar meestal keren we om, als we deze wagen in de verte zien aankomen.
Wat erg he?
Ik roep al jaren dat ik het erg vind en kijk al jaren de andere kant op. En ik kijk al jaren elke dag uit naar de gezamenlijke maaltijd in de avond. Het is nu tijd om dat met een schoner geweten te doen.
Vandaag schreef ik het eerste recept. Mijn boek zal een zoektocht worden naar een beter bestaan. Voor mens en dier, en niet te vergeten de Bourgondiërs onder ons.
Er zijn al zoveel vegetarische receptenboeken!
Zeker, met de heerlijkste recepten! Die van je vragen alles wat je gewend bent overboord te gooien. En ook al hoef je je geen konijn te voelen, de meeste van deze recepten zitten zo compleet anders in elkaar als de potjes die jij en ik gewend zijn te koken dat je er niet eens aan wil denken. Laat staan beginnen. Daarom ga ik op zoek naar een manier om veel minder vlees te eten, zonder mijn eetgewoontes aan te passen. Ik wil verstokte biefstuketers mee krijgen, en speklapfanaten overstag laten gaan…. wish me luck!
Ingrediënten: potje linzen, potje bruine bonen, afgespoeld en uitgelekt. Twee verse paprika’s, een ui, knoflook en rode peper naar smaak. Blikje tomatenblokjes, blikje puree. Verse kerstomaatjes, verse fetakaas.
Maak je chili zoals je gewend bent of volgens dit recept en gebruik je linzen alsof het gehakt is. Zelf peper en zout naar smaak en wat oregano toevoegen. Evt. ook nog cilipoeder. Ben je achteraf toch te enthousiast geweest, gebruik dan naast de tomaatjes en fetakaas bovenop je chili, nog wat creme fraiche om af te blussen. Superlekker!
