Inspiratieloos zit ik uren te facebooken. Lekker veel achtergronden lezen en op onzin reageren. Het voelt decadent om zo lang zo nutteloos bezig te zijn! Tot ik klik op de link naar 33 feitjes om indruk mee te maken! Dit is een schatkistje, want, dit zijn 33 ukv-onderwerpjes die ik niet meer zelf hoef te bedenken. Ik begin hier: Voordat Wilma met Fred Flintstone trouwde, heette ze Wilma Slaghoople. Betty Rubble, de vrouw van Barney, heette McBicker. Ha, daar is wel wat van … Of wat? Ik voel me belazerd. Er waren helemaal geen achternamen in de steentijd toch?
Inzicht
‘Oma?’ Oma staat af te
drogen, kijkt niet om.
‘Ja kind.’
‘Oma?’ als het stil blijft legt oma de theedoek neer. Ik zit bij de tafel, met
mijn knieën opgetrokken op de keukenstoel. Ik doe of ik niet zie dat ze kijkt.
‘Oma, een paar meisjes bij mij in de klas, zijn gewoon al aan de pil! Vind je
dat niet stom!’ Oma pakt de theedoek weer op. Bedachtzaam pakt ze de volgende
pan met koperen bodem. Langzaam wrijft ze hem op, zodat hij aan het rekje kan
blinken.
‘Morgen even de dokter bellen, kind. Niet uitstellen.’
Spelen
Het prinsesje huppelde over het bospad. De vogeltjes oefenden leuke liedjes en de eekhoorntjes hupten van tak naar tak. Plotseling werd het heel stil in het bos. Er was geen vogeltje of eekhoorntje meer te zien. Eén konijntje schoot voor de kleine prinses langs over het pad, om zich in de struiken te verstoppen. Geen wonder, daar kwam de grote brullende tijger aan! Hij gromde en bromde en liep rechtop met zijn klauwen graaiend voor zich uit. ‘Nou, ik vind er niks meer aan,’ riep de prinses en rukte haar prinsessenjurk uit. ‘Waarom moet jij altijd de tijger zijn!’
Wachtlijsthuiver – 99 woorden
Er is een grote zwarte hond binnengewandeld in ons huis. Hij deed dit zo subtiel dat het een hele tijd duurde voordat wij – behalve degene waarvoor hij kwam – hem allemaal in de gaten hadden. Op dat moment had hij zich al zo ingegraven dat wij hem ook niet zo maar konden buitenschoppen.
Er is een grote zwarte hond binnengewandeld in ons huis. Hij vreet aan één van ons en er is niets wat wij kunnen doen. Wij kunnen alleen luisteren en alert zijn. Totdat de wachtlijsten zijn opgelost en iemand hem hopelijk zal africhten, voor het te laat is.
Tutorial: afdrogen voor 100 kg en meer
Neem de grootste handdoek, twee handen eronder in het midden. Doe het gezicht, daarna met één vinger aan elke kant de oorschelpen en achter het oor. Hals, armen, onder de armen en oksels. Dan voorover bukken. Doe met twee handen je haar, eronder en erop. Terug recht leg je de handdoek om je rug. Heen en weer. Daarna onder borsten, onder buik, liezen, alles daartussen, billen, benen. Daarna met blote voetjes over de vloerverwarming lopen. Desnoods bij de buren, als je die zelf niet hebt. Tot je ook tussen je tenen droog bent.
Herinneringen warboel – 99 woorden
Waterijsjes mandarijnen pannenkoekjes of geroosterd brood met suiker en kaneel. Zoute stengels en appelsap tegen spugen en diarree. Koele washand hand vasthouden. Kom maar. Voorlezen natuurlijk. Slaolie voor in het oor en zoutwater druppels in het neusje. Dekentje op de bank met alle knuffeldieren er ook bij. Dropwater zelf maken en af en aan lopen met bekertjes water nee toch maar thee. Nee water. Zetpilletjes kom nou het helpt echt. Nee geen thermometer liefje. Open gesneden ui in het kamertje. Even een schone pyjama halen. Wat een lucht hier.
Van beneden: ‘Mama, mag ik nu naar bed?’
Als in 99 woorden
Als je nou gewoon in je zelfgebreide kabeltrui, met col, op de bank kon gaan zitten. In een hoekje, met een boek en voor je op de salontafel een kom zoethout thee. Of, je haalde je schaatsen uit de kast, fietste naar de dichtstbijzijnde bevroren vaart, zwaaide daar naar al je vriendinnetjes, bond je sjaal vast, zodat je daar niet over zou vallen, en dan ging je. Of, je ging met de metro en de bus naar de stad, waar je vriendin woonde, die het altijd superleuk vond als je kwam, dan zou je onderweg verse gebrande noten kopen.
Rebellen en dwarsdenkers – 99 woorden
Tijdens het boek en bal, in Cuijk, is er een podium, voor schrijvers uit de regio Land van Cuijk en Maasduinen. Het feestje wordt georganiseerd door de Kneep, vereniging voor regioschrijvers. Laat ik daar nu lid van zijn!
Vijfentwintig jaar geleden, stond ik met regelmaat op een podium en leerde ik de beginselen van improvisatie theater. Denk aan de Lama’s. Leuk! Eén van die beginselen was: ‘JA’ zeggen, in de breedste zin van het woord.
Ik denk dat ik daarom naar Cuijk ga, ook al durf ik dat helemaal niet. Op het podium. Met een microfoon.
Associative therapy
Opa schilt een sinaasappel, snijdt het bovenste kapje eraf. Daar blijft een dikke middendraad aan vast zitten.
‘Kijk, dat lijkt wel een paddenstoel,’ gezinslid 1.
‘Een atoomwolk,’ gezinslid 2.
‘Nee, sinaasappel!’ roept het nieuwste gezinslid boos.
‘Kom op, eet op,’ zegt opa. Nou niet ouwehoeren jullie en niet weer beginnen, bedoelt hij tegen gezinslid 1 en 2 te zeggen. Maar gelukkig zijn gezinslid 3, 4 en 5 hier niet bij aanwezig, en wordt de schil niet verder vergeleken met ‘een kwal’, ‘jouw hersenstam’, of ‘jouw lange pik waar iedereen altijd op trapt’. Na de misverstanden van gisteren.
Mama Mia – 99 parole
Ik kan niet zonder pasta. Als mijn dochter en ik met elkaar praten, denken buitenstaanders dat we ruzie hebben. Ik hou van Dean Martin. Ik ken That’s Amore! Uit mijn hoofd. Ik kan daar zelfs op walsen. Mijn kleindochter is verslaafd aan olijven. Ik vind heel veel stinkende scooters bij elkaar leuk. Is er al een basilicum parfum? Knoflook, rode peper, bleekselderij en wortel schrijf ik niet meer op in recepten, die gaan overal in. Onze Italiaanse restaurateur komt regelmatig bij ons eten. Nu is alleen de vraag: door welke achterdeur kwam dit DNA mijn familie binnen?