Nou aten we onze eigen kippen en hanen toch al niet… Nou ja, bij uitzondering heb ik wel eens soep gemaakt van het teveel aan opgroeiende hanen op ons terrein, omdat dit voor bloederige praktijken binnen het kippenhok zorgde en helemaal niemand ze wilde hebben. Maar veel plezier had ik daar niet in. Lees: het was afschuwelijk en smaakte ook al niet. En nu, als je naar dit pracht exemplaar kijkt, zie ik de noodzaak van het eten van kip of haan al helemaal veel minder in.
Dus maakte ik gisteren een van de favoriete gerechten binnen onze familie, maar dan zonder. Superlekker was het weer! En voor vanmiddag heb ik – om in deze stijl te blijven – Surinaamse bami en Surinaamse Spitskool op het menu staan. Ik durf er nu al vanuit te gaan, dat dit wederom niet tegen zal vallen!
Zonder Kip Massala met boontjes, tofu, aardappeltjes en roti.
Het is vandaag zondag, de zon schijnt verrukkelijk! Het is de eerste echt mooie lentedag. Zoals bijna elke ochtend heb ik met mijn dochter en kleindochter onze honden uitgelaten. Bij de buurboer zagen we het eerste kalfje door de wei dartelen. Je kan het niet anders noemen. Als zo’n Uber vrolijk beestje met alle vier zijn slungelpoten en een wild schuddend wiebelhoofd achteruit door de wei springt. ‘Mama, wat doetie nou?’ ‘ Dat kalfje is aan het dartelen.’
Weer prijzen we ons gelukkig met onze woonomgeving. Je zal nu maar op een flat wonen, met een klein balkon niet op het zuiden bijvoorbeeld. We genieten van de zon, het windje en de rust. Het vee, de boerderijen…. ‘Het dorp’ van Wim Sonneveld, over hoe het is geweest en dat dat nooit voorbij zou gaan, dringt zich aan ons op.
Natuurlijk was niet alles vroeger beter. Lang niet alles. Maar genoeg om over te mijmeren, met een kop koffie of een wijntje in de zon. Opgehokt in je achtertuin of op je balkon.
Gisteren aten we overheerlijke Risotto, met paddenstoelen, nootjes en spinazie. Eten zonder vlees was nog nooit zo vanzelf gegaan.
Paddenstoelenrisotto met spinazie, Parmezaan en cashewnootjes!
Mijn Vega-recepten worden allemaal nog uitgewerkt en verzameld. Maar vergeet niet: Wij Bourgondiërs blijven eten, zoals we gewend zijn! Dus, doe gewoon alvast lekker mee op je eigen manier! Als ik het kan….
Ja, als het zo doorgaat, dan komen wij Bourgondiërs niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk in de knel te zitten. Ik merk dat alles wat ik de afgelopen week heb gekookt superlekker was, maar niet bepaald mager te noemen. Dit kan nog een gevolg zijn van het koolhydraatbeperkt eten wat ik de laatste tijd heb gedaan. Daar zit namelijk een enorme valkuil aan!
Koolhydraat beperkt eten werkt perfect als je gewicht wilt verliezen, maar dan moet je je wel aan de richtlijnen houden, die staan enorme hoeveelheden eiwitten en vetten toe, namelijk. Maar dan ook zo goed als geen koolhydraten (uit brood, pasta, rijst, aardappels, fruit…..) Je kan wel nagaan wat er gebeurt als je al die eiwitten en vetten tot je neemt, en dan ook nog wat van de koolhydraten!
Nu ik probeer lekker en gezond te blijven eten, zonder het vlees, moet ik oppassen niet te veel naar de room, kaas, boter en olie te grijpen, zoals ik de laatste tijd deed.
Dit gezegd hebbende: Zie hieronder ons overheerlijke Hollandse ‘prakje’ van gisteren.
Aardappels, groente en een eigengemaakte gepaneerde kaasschnitzel (niet lachen)
Fondant aardappels, verse snijboontjes en witte bonen en een zelfgemaakte Belegen Kaasschnitzel!
Mijn Vega-recepten worden allemaal nog uitgewerkt en verzameld. Maar vergeet niet: Wij Bourgondiërs blijven eten, zoals we gewend zijn! Dus, doe gewoon alvast lekker mee op je eigen manier! Als ik het kan….
Wanneer je ’s morgens voor het eerst Facebook opent krijg je regelmatig een herinnering te zien, van dezelfde datum één of meer jaren geleden. Ik weet niet hoe het met jullie is, maar mij maakt dat de laatste tijd vaak droevig.
Drie jaar geleden, op deze datum, liep ik namelijk met de hond door ons mooie kleine bos de Ezel hemel en fotografeerde de sprookjesachtige Anemoontjes die talrijk langs het bospad groeiden. Zo mooi! Het is natuurlijk het contrast met deze onzekere en donkere tijd, dat mij op zo’n moment droevig maakt en aan het denken zet.
Droevig is vooral het vele leed, en de onmacht die mensen ervaren wanneer geliefden op de Intensive Care liggen en komen te overlijden. Droevig is dat diverse stromen zich in allerlei bochten wringen, van regeringsleiders tot verpleegkundigen in de ziekenhuizen en dat toch niet alles gaat zoals iedereen zou willen. Aan het denken word ik gezet door berichten die ik lees over de oorzaak van deze ramp. En over de uitkomst van deze ramp. Hoe zal het straks, als het opwaaiende stof is gaan liggen, verder gaan met ons? Met de wereld?
Zeker is dat er veel veranderd zal zijn. Zeker is ook dat er heel veel zal moeten veranderen! Als we niet in herhaling van deze ramp of nog erger willen vallen.
We moeten allemaal doen wat we kunnen. Goed zorgen voor onszelf en de mensen dicht om ons heen, en ook een beetje beter proberen te zorgen voor de wereld en haar gezondheid.
Het is niet veel, wat ik persoonlijk bijdraag, dat weet ik wel. Maar ik hoop dat het helpt om zo min mogelijk vlees te eten. En ik hoop daar nog een paar meer mensen warm voor te krijgen, want elke druppel op de gloeiende plaat zorgt toch voor een beetje verlichting en samen krijgen we die plaat wel afgekoeld en weer in zijn oorspronkelijke vorm terug.
Met het restje ovenschotel erbij, heerlijk Italiaans bordje gemaakt, gisteren.
Mijn Vega-recepten worden allemaal nog uitgewerkt en verzameld. Maar vergeet niet: Wij Bourgondiërs blijven eten, zoals we gewend zijn! Dus, doe gewoon alvast lekker mee op je eigen manier! Als ik het kan….
Zeker! Die van je vragen alles wat je gewend bent overboord te gooien. En ook al hoef je je geen konijn te voelen, de meeste van deze recepten zitten zo compleet anders in elkaar als de potjes die jij en ik gewend zijn te koken dat je er niet eens aan wil denken. Laat staan beginnen. Daarom ga ik op zoek naar een manier om veel minder vlees te eten, zonder mijn eetgewoontes of lekkere recepten ingrijpend aan te passen. Ik wil verstokte biefstuketers mee krijgen, en speklapfanaten overstag laten gaan…. wish me luck!
Gisteren een lekkere ovenpasta gemaakt, en al doende kwam ik tot de ontdekking dat hiervoor helemaal geen extra vleesvervanger nodig was. Dag vier ging dus van een leien dakje. We hadden ook nog een groot deel van de schotel over, en vanavond eten we met alle huisgenoten – 5 – dus moet ik er iets bij verzinnen. We gaan er een lekker Italiaans avondje van maken. Stukje ovenschotel van gisteren, opnieuw tomaatjes met mozzarella, maar dan in een frisse koude pastasalade, stokbroodje met kruidenboter, olijfjes… Ik heb er nu al zin in!
Voor morgen denk ik aan een Hollands prakkie op z’n Bourgondisch. Dat wil zeggen: groenten zoals sperzieboontjes, fondant aardappels (zo verrukkelijk slecht) en eigengemaakte kaasschnitzels. Je kan ze trouwens prima kopen, maar ik heb bij een winkelsluiting een scheepslading overheerlijke voordelige kaas gekocht. Vandaar!
Ovenpasta spinazie/ricotta met lekkere tomaatjes/mozzarella salade.
Mijn Vega-recepten worden allemaal nog uitgewerkt en verzameld. Maar vergeet niet: Wij Bourgondiërs blijven eten, zoals we gewend zijn! Dus, doe gewoon alvast lekker mee op je eigen manier!
Zeker! Die van je vragen alles wat je gewend bent overboord te gooien. En ook al hoef je je geen konijn te voelen, de meeste van deze recepten zitten zo compleet anders in elkaar als de potjes die jij en ik gewend zijn te koken dat je er niet eens aan wil denken. Laat staan beginnen. Daarom ga ik op zoek naar een manier om veel minder vlees te eten, zonder mijn eetgewoontes of lekkere recepten ingrijpend aan te passen. Ik wil verstokte biefstuketers mee krijgen, en speklapfanaten overstag laten gaan…. wish me luck!
Onze hond Bob is een slechte eter. Vooral de laatste tijd hebben we de grootste moeite hem dagelijks zijn brokken te laten eten. Hij moet ook drie pillen tot zich nemen, pijnstillers. We zijn nu al bezig aan de vijfde of zesde worstsoort, waarin we zijn pillen verstoppen, want voor alles wat hij eerder lekker vond lijkt hij na een paar dagen zijn neus op te halen. Cervelaatworst, leverworst plakken, smeerleverworst… We zijn er druk mee.
Gisteren was onze derde vleesloze dag. We hebben nog niet het gevoel dat we iets missen. Dat kwam misschien ook wel omdat de nasi gisteren zo goed gelukt was, want de Jackfruit saté was niet echt heel lekker, jammer genoeg. Mijn zoon die mee kwam eten had zich bij de aanblik van zijn bord zeer verheugd op een mals sateetje, waardoor voor hem de klap van het Jackfruit nog harder aankwam. ‘Wat is dit in vredesnaam,’ riep hij met een gezicht vol afgrijzen. Gelukkig is de verklaring simpel, ik had namelijk de verkeerde soort Jackfruit blikken gekocht. Ik heb de rijpe op siroop, terwijl je voor lekkere kipsaté of andere vleesbereidingen de jonge op water moet hebben. Al doende leert men. Jullie zijn dus gewaarschuwd!
Voor wat betreft onze Bob, zijn toekomst ziet er vooralsnog rooskleurig uit, aangezien we nu begonnen zijn de ingevroren vleesvoorraad voor hem op te koken. Vandaag eet hij een kipfiletje. Een echte.
Nasi met nep saté. Heerlijk, met pindasaus en gebakken uitjes. En een eitje.
Recepten worden allemaal nog uitgewerkt en verzameld. Maar vergeet niet: Wij Bourgondiërs blijven lekker eten, zoals we gewend zijn! Dus, doe gewoon alvast lekker mee!
Er zijn al zoveel vegetarische receptenboeken! Zeker, met de heerlijkste recepten! Die van je vragen alles wat je gewend bent overboord te gooien. En ook al hoef je je geen konijn te voelen, de meeste van deze recepten zitten zo compleet anders in elkaar als de potjes die jij en ik gewend zijn te koken dat je er niet eens aan wil denken. Laat staan beginnen. Daarom ga ik op zoek naar een manier om veel minder vlees te eten, zonder mijn eetgewoontes aan te passen. Ik wil verstokte biefstuketers mee krijgen, en speklapfanaten overstag laten gaan…. wish me luck!
Eergisteren hebben we hier thuis ontdekt dat je zolang er linzen zijn, geen gehakt meer hoeft te rullen. Dat betekent voor ons waarschijnlijk een vervanging van 20% van onze vlees consumptie. Kan iets meer of minder zijn, maar mag toch een goed resultaat genoemd worden. Natuurlijk hebben we nog niet alle varianten geprobeerd, maar ik ga er vanuit dat we de volgende gerechten gewoon lekker kunnen blijven eten zoals we gewend zijn; behandel de linzen zoals je het gehakt zou doen!
Pasta Bolognese Chili con Carne Mexicaanse bonenschotels Lasagne
Gisteren kwamen we er achter dat je gemakkelijk zelf speklapjes kan maken! Niet door van een big te bevallen, maar met behulp van dungesneden, gemarineerde aubergine. Gelukkig had ik er twee gekocht, want het proef exemplaar was zo lekker dat we een nieuwe voor onze avondmaaltijd moesten aansnijden. We hebben er toen snel een gerecht bij verzonnen dat hier al tijden favoriet is, namelijk de kapucijners van wijlen Scheepskok Jaap. Lieve Jack, je ziet, ook nu vergeet ik je nog niet. Zo zaten we natuurlijk wel twee dagen achter elkaar bonen te eten, maar we bidden toch al niet. Je kan natuurlijk nog veel meer maaltijden lekkerder maken met spek!
Capucijners van de Scheepskok Aardappeltjes en rode biet Omelet Spek onder je hamburger* (die maak je met zwarte bonen!)
Voor de blokjes spek variant gebruik je de aubergine in blokjes, of een plak tofu in blokjes die je op dezelfde manier marineert. Lekker voor je:
Andijviestamppot Zuurkoolschotel Salades
En vandaag hebben we een broodje Shoarma geluncht. Hiervoor gebruikte ik een blikje Jackfruit en wat paprikareepjes. Gemarineerd Jackfruit voelt en smaakt namelijk naar elke gewenste soort vlees. Spoel de stukken fruit af en marineer ze in diverse kruidenmengsels. Maak vervolgens: Shoarma Haché Rendang Kipreepjes Wokblokjes
Het is op dit moment ongeveer tien over twee. Ik weet nog niet wat ik vanavond zal uitproberen. Ik denk aan nasi met een sateetje.
Kapucijners van de Scheepskok, met spekjes. Heerlijk met een vers broodje, groene salade en glaasje wijn.
Recepten worden allemaal nog uitgewerkt en verzameld. Maar vergeet niet: Wij Bourgondiërs blijven lekker eten, zoals we gewend zijn! Dus, doe gewoon alvast lekker mee!
Corona, de aanloop naar mijn nieuwe boek: De Bourgondiër in de knel!
De coronacrisis is in volle gang. Iedereen moet ermee dealen, op zijn eigen manier. We zien en voelen aan den lijve de – soms vreselijke – gevolgen. Bedrijven vallen om, mensen raken hun baan kwijt, en – nog veel erger! – geliefden overlijden aan deze ziekte, terwijl we ze nog zo lang bij ons hadden willen houden.
De voordelen! De voordelen?
Ja! De voordelen van deze crisis en van de maatregelen die ons kabinet heeft getroffen om nog erger te voorkomen zijn ook voor iedereen zichtbaar. De lucht wordt schoner. Iedereen komt – noodgedwongen – tot rust en nader tot elkaar. Ondanks de anderhalve meter afstand maatregel. Ja! Maar ook zie je mensen tot inkeer komen. Een langzaam besef waar we als mensheid op af stevenden, mee bezig waren. We zien hoe er weer vissen in grachten zwemmen. We zien en horen de vogels en bloemen en kruiden in de bermen, als we noodgedwongen weer eens een wandeling maken. Zo kan ik nog veel langer doorgaan! Bij mij is ook een breder inzicht ontstaan in onze eigen levenswijze. Bourgondiërs als we zijn, houden we van heerlijk eten. Het eten is een feestelijk moment voor elke dag. Gezellig bij elkaar aan tafel, proeven en genieten en praten over de dag. En daar heeft altijd het ingrediënt vlees een grote rol in gespeeld. Op feestdagen kozen we uit lamsschouder, zalm uit de oven, runderstoofpotten of gebraden varkensnek. Genoeg voor heel het grote gezin met alle aanhang en nog een paar buren….
Maar.
Maar, dat kun je toch eigenlijk niet meer maken? Ik zie toch de filmpjes over helse diertransporten, armageddon slachthuizen, zalmen die aan zelfdoding doen, zo depressief als ze zijn in hun kweekvijvers. Hier in mijn dorp zijn grote varkensstallen. De boerenfamilie die daarbij hoort bestaat uit vriendelijke, hardwerkende mensen met het hart op de goede plaats. Van oudsher waren zij boeren. Werkten ze hard, op het land en in de stallen. De maatschappij heeft hun arbeidsinvulling veranderd. Wij, de consumenten, hebben hun gedwongen hun werkwijze aan te passen, om groter en sneller en goedkoper te zijn….
Ach, er zijn vast mensen die dit fenomeen veel beter bestudeerd hebben dan ik. Ik loop er ’s morgens langs, met mijn dochter en kleindochter en onze honden. En soms zien we dan de tonnen achter de heg staan, met dode biggen erin. Of we zien wat poten uitsteken onder de halve afdekton, die over één of meer zeugen heen ligt. We horen het gekrijs als er weer een nieuwe lichting in de wagen wordt gedirigeerd. Als we veel pech hebben zien we de destructorwagen in actie, die met een kraan de dode dieren oppakt en in de grote bakwagen laat vallen. Plof. Maar meestal keren we om, als we deze wagen in de verte zien aankomen.
Wat erg he?
Ik roep al jaren dat ik het erg vind en kijk al jaren de andere kant op. En ik kijk al jaren elke dag uit naar de gezamenlijke maaltijd in de avond. Het is nu tijd om dat met een schoner geweten te doen.
Vandaag schreef ik het eerste recept. Mijn boek zal een zoektocht worden naar een beter bestaan. Voor mens en dier, en niet te vergeten de Bourgondiërs onder ons.
Er zijn al zoveel vegetarische receptenboeken!
Zeker, met de heerlijkste recepten! Die van je vragen alles wat je gewend bent overboord te gooien. En ook al hoef je je geen konijn te voelen, de meeste van deze recepten zitten zo compleet anders in elkaar als de potjes die jij en ik gewend zijn te koken dat je er niet eens aan wil denken. Laat staan beginnen. Daarom ga ik op zoek naar een manier om veel minder vlees te eten, zonder mijn eetgewoontes aan te passen. Ik wil verstokte biefstuketers mee krijgen, en speklapfanaten overstag laten gaan…. wish me luck!
Hier het eerste recept zonder gehakt. Jouw Chili con linzen
Ingrediënten: potje linzen, potje bruine bonen, afgespoeld en uitgelekt. Twee verse paprika’s, een ui, knoflook en rode peper naar smaak. Blikje tomatenblokjes, blikje puree. Verse kerstomaatjes, verse fetakaas.
Maak je chili zoals je gewend bent of volgens dit recept en gebruik je linzen alsof het gehakt is. Zelf peper en zout naar smaak en wat oregano toevoegen. Evt. ook nog cilipoeder. Ben je achteraf toch te enthousiast geweest, gebruik dan naast de tomaatjes en fetakaas bovenop je chili, nog wat creme fraiche om af te blussen. Superlekker!
